De Sittardse Boys tegen de Maurits Geleen, op het terrein van de Baandert. Limburg was al bevrijd, er werd gevoetbald voor het goede doel. De situatie leek veilig. Totaal onverwacht sloeg het noodlot toe. Tien minuten lang. Het exacte aantal doden is tot de dag van vandaag onbekend, maar zeker is dat er ook kinderen bij waren. Dankzij die ene gebeurtenis werden deze jonge dromers nooit volwassen. Die dag was de grootste voetbalramp uit de Nederlandse sportgeschiedenis. Overlijdensadvertenties spraken over ‘noodlottige ongevallen’. Het was tekenend voor de chaos van toen.
En nu? Hoe zit het met de chaos van nu? Nog steeds zijn er onwerkelijke werelden waarin kinderen, jongeren en ouderen plots uit ons leven weggerukt worden. Welke kinderen spelen er nu wedstrijden om te vergeten?
Tijdens de twaalfde editie van Theater Na de Dam zetten, ook dit jaar ondanks alles, meer dan 500 jongeren in ruim 40 projecten door heel Nederland zich in om ook dit jaar 4 mei van betekenis te voorzien. Gebaseerd op digitale gesprekken en briefwisselingen tussen jongeren en ouderen over de oorlog, maken zij - in heel veel verschillende vormen - iets waardevols en staan daarmee niet alleen bij het verleden stil, maar ook bij de ingewikkelde tijd waarin we nu leven. Dönci Bánki maakt met zeven talentvolle jonge spelers tussen de 12 en 18 jaar een indrukwekkende bewegingstheatervoorstelling.
De Domijnen