TALENT VERPLICHT

Inmiddels is dat 'iets' de missie van Het Laagland geworden, iets waar ik heilig in geloof:
Als je er achterkomt wat je echt bij jou past, waar je goed in bent (dat wat je eigenlijk nooit kan laten), waar je blij van wordt, waar andere mensen blij van worden en waar je jezelf en het leven zin van geeft, dan moet je daar ook voor gáán, dat is je plicht. Dat ben je verplicht aan jezelf en aan de wereld. En het maakt niet uit wat dat talent ook is. Kan je daarvoor onder het maaiveld blijven of moet je er flink bovenuit gaan steken, ook dat maakt niet uit. Als je het maar doet.
Wat je kunt moet je inzetten, wat je denkt moet je doen en wat je bent moet je zijn. En dat die weg er naartoe lang, moeilijk, doodeng of eenzaam kan zijn, hoort er helaas gewoon bij. Dat het je uniek en eigenaardig maakt ook.

Net als het feit dat het vervolgens nog wel het allerengst is om de aandacht, het bijkomend succes en de bijbehorende consequenties van je talent te dragen.
'TALENT VERPLICHT' waren de woorden die mij op m'n 13e hebben wakkergeschud. De impact ervan heeft mijn richting definitief bepaald.
Met de ernst van een 13-jarige heb ik de ernst van de zaak gevoeld. Ik heb deze woorden 'gehoord' als een roeping, waar ik iets mee 'moest', waar ik mijn verantwoording voor wilde dragen.
Inmiddels staat ook de noodzaak van de speelsheid en de lichtheid die hierbij horen voorop.
Van Heilig Moeten naar Heilig Mogen. Ikzelf oefen mij nu vooral in het zo eigenaardig, zo eigen-aardig, mogelijk durven zijn. Luisteren naar ingevingen en toegeven aan impulsen. Minder volwassen aangepastheid en meer vrijheid om te vliegen à la Peter Pan. Alles wat helpt voluit mét de stroom van het leven mee te bewegen om zo veel mogelijk ruimte te scheppen voor zo veel mogelijk talent, dwars door alle obstakels heen, op de theatervloer en daarbuiten.
Talent verplicht. Tot delen.

Inez Derksen
Artistiek Leider Het Laagland